üþüdü toprak örttüm üstünü bedenimle bir kýrmýzý yastayým ve sýðlýktan daha aðýr hasar altýnda mavisin biraz eski þarkýlar güzel ,diyordum bu eksikti papuçlarý eskimiþti babamýn ve elleri þimdiki sen kokuyordu buna sözü olmayan her kiþinin attýðý adýmlardýk biraz yanlýþlýkla aðlattýðým bir çocuðun gözyaþýnda giderdin susuzluðunu zira sen en çok beni kullandýn azýðýnda artýk böyle baþlamak istemediðimi biliyorum gençten biri geçince sahan altlarýnda yine de eski bir eþyanýn acýsýna baðladým umutlarýmý sakince oturdum ve aþaðýsýnýn seni kurtarmadýðýný bildiðim þeyler söyledim bunu ben yanlýþ anladým
içinden geçtiðimiz zamanlarýn koyu bir rüyasýdýr yaþam posasýnda bir ilk ikindi üstü var saðladýðým gerçekleri her þeyden daha iyi anlýyorum senin hiçbir zaman bunu bileceðini düþünmedim elimle sonumu getirdim
sýrrýmýn açýða çýktýðý yerde böldüm bedenimi ve sen her þeyin baþladýðý yerde yazdýn hikayemi-ki hikayeler hiçbir zaman uzun sürmez.
daðladým.uzun sürmez.
Sosyal Medyada Paylaşın:
renbo Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.