ANA
ANA
ana,
gittin gideli içimde ne fýrtýnar
ne depremler var þiddeti belirsiz
artçý depremlerdir deseler de
homurdanýp durur içimde
durur durur
dipten dibe kaynayan lavlar yüreðimi vurur
ana
hani
abimi sevdiðinde küserdim ya
kýskanýrdým çocuksu aklýmla
için burkulur ýþýldayan gözlerle bakar
dudaklarýn titrer
seni de çok seviyorum demelerin mi sarsardý içimi yoksa
bilmezdim
bilemezdim
ve eklerdin
caným oðlum
ayrým yapar mýhým hiç
benim sevgim çok
benim sevgim engindir deryalar kadar
çünkü Tanrýnýn özüdür sevgi
dediðinde dinerdi o büyük sarsýntýlar
ana
þimdi diyorum ki
yaþasaydýn þirke düþseydin keþke
abimi
kardeþimi
benden daha çok sevseydin
çünkü sevgisizlik doðdu içimize
çýkmadý sen gibi seven biri
bu yüzden eriyikler çýð gibi büyümekte
volkanik patlamalar yüreðime yangýnlar düþmekte
ana
sen gittiðin gün
yeryüzünde sevgi de bitti
bugünlerde çoramýþ topraklar gibi yüreðim
talan edilmekte mutluluðum
hani gelsen diyorum
ah bir gelsen de ýþýldayan gözlerle baksan
titreyen dudaklarýnla oðlum desen
ah ana
nice zamandýr gasp ve ihanetle
yaðmalanmaya tebelleþ olmuþ bir dünyada
içimde yýðýn yýðýn acýlar birikmekte
sana özlemim çýð gibi büyümekte
Efkan ÖTGÜN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.