ASRIN DEDEM KORKUT'U (OZAN ARİF'E)

Ozan Arif’in ardýndan…

Onüç Þubat günüydü, kara haber tez geldi,
Gözden yaþlar döküldü, her bir iþe vaz geldi,
Yadigârdýr sözlerin, yetim kalan saz geldi…
Ardýn sýra býraktýn gözü yaþlý gözleri,
Asrýn Dedem Korkut’u hüzne boðdun bizleri.
***
Yetmiþ yýllýk ömrünü dimdik geçtin Ozan’ým,
Bir çok canýn yüreðe sevgi saçtýn Ozan’ým,
Sonsuzluðun baþýna kapý açtýn Ozan’ým,
Bu kapýyý açanda verdi Tanrý giz’leri,
Asrýn Dedem Korkut’u hüzne boðdun bizleri.
***
Ozan Arif, ozanlýk hakký veren adamdýn,
Mazi ile atiye köprü ören adamdýn,
Necis iþler güdeni hemen gören adamdýn,
Rahatsýz ediyordun bütün rezil, yozlarý!
Asrýn Dedem Korkut’u hüzne boðdun bizleri.
***
“Erciyes’in daðýnda, bir taþýn da baþýnda,
Oturup da bekleriz” dedin “ülkü peþinde”,
Hakikaten gidip de Erciyes’in taþýnda,
Oturduk da beraber andýk dünkü izleri,
Asrýn Dedem Korkut’u hüzne boðdun bizleri.
***
Ýyiyi ve kötüyü teker teker sayardýn,
Yayýna oklarýný özen ile koyardýn,
Türklüðe çatanlarýn gözlerini oyardýn,
Uyandýrýp milleti, derdin keskin sözleri.
Asrýn Dedem Korkut’u hüzne boðdun bizleri
***
Gayrý fani dünyada saramam ki seni ben,
Nisanlarýn dördünde göremem ki seni ben,
Nasýl verem türaba? Veremem ki seni ben,
Serhat “eyvah” eyleyip, vurdu eller dizleri!
Asrýn Dedem Korkut’u hüzne boðdun bizleri.

Serhat KAHRAMAN / 14.02.2019
Sosyal Medyada Paylaşın: