Biliyorum
Bugün de
Dünler kanayacak
Ruhumun zýrhýna
Yine
Kaybolacak
Anýmsadýðýmda gözlerini
Bütün yaðmurlarým
Ve
Bugün
Gün tutuþunca ellerimde
Yine
Bir þiir yazmaya yelteneceðim sana
Sonra
Okumaya “Müsait”
Olmayacaðýný düþünüp
Vazgeçeceðim
Ama
Mütamadiyen
Bugün
Çiçekçi kadýnlara rastlayacaðým
Þehrin en iþlek yerlerinde
Belki
Gül/ü veririm umuduna
Kendime
“Bir gül/ü vereceðim”
Ki;
Bugün
Daha çok
Derinleþirken
Yokluðunun hüznü yüreðimde
Takýnýp
Tüm ciddiyetimi yüzüme
Yaþanmýþ tüm aþklarýn
Gelmiþine
Geçmiþine
Okkalý küfürler savuracaðým
Ben bugün
Ýlla ki;
Sende doðup
Yine sende öleceðim…
Taylan KOÇ