KIRLANGIÇLAR UÇMAYIN BUGÜN
KIRLANGIÇLAR BUGÜN UÇMAYIN BUGÜN
Uzak desem uzak deðil,
Yakýn desem yakýn deðil,
Gelemiyorum.
Bir sýzý var yüreðimin üstünde…
Çaðlayanlar kurumuþ bugün,
Boðazým düðümlenmiþ.
Sessiz, ýssýz, karanlýk bir gece,
Gök kubbenin maviliði kaybolmuþ…
Gitmeyin Kýrlangýçlar, durun!
Bu soðukta yalnýz býrakmayýn onu.
O size bakar dertlenirdi,
Hasretini kanatlarýnýza yüklerdi.
Gözleri bakamýyor artýk,
O yeri göðü inleten sazý duvarda asýlý kaldý.
Öpün, öpün yanýndan geçen dostlarýn çýðlýðýný,
Kanatlarýnýz deðsin sazýnýn tellerine,
Alýn son þiirini duyurun acýlarýmýzý,
“Arif der ki bunca yýl, ay,
Geldi geçti vay dünya vay,
Yaþamaksa… yaþadým say,
Aha geldim gidiyorum…”
Yusuf Yýlmaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.