Sevgi Yoksunu
Yine her zamanki gibi deniz kenarýndayým
Saat gece ikiye gelmiþ, ben hala yürüyorum
Kafam bu sefer Ýstanbul sokaklarýndan daha karýþýk
Kendi aklýmýn sokaklarýnda kayboldum...
Gecenin yarasý, hava buz kesmiþ
Ellerimi cebime koymuþum
Dilimde bir dörtlük dolanýp durur
Hayal dünyamda kaybolmuþum....
Rüzgar esiyor hafiften sol yanýma
Adeta okþarcasýna esiyor yanaðýma
Yüzümde garip bir tebessüm belirginleþti
Ve daha önce yüzümün okþanmadýðýný hatýrlattý bana
Bana sevdiðini hissettiren olmadý daha
Ne doðru düzgün dile getirdiler
Ne de bunu yaþattýlar
Sevgi yoksunu ama içi sevda dolu biri olmuþum...
Anlaþýldýðý üzere ne sevgi görmüþüm
Ne de sevgimin karþýlýðýný vereni
Ben onca yýl biriken sevdamý kalbime gömmüþüm
Hiç kimsede gelip çýkarmayý düþünmedi
Usul usul su damlalarý düþüyor gökyüzünden
Önce saçlarým sonra yüzüm ýslanmaya baþladý
Aðýr aðýr süzülürken damlalar yüzümden
Fýrsattan istifade döküldü gözyaþlarý
Uzun zaman olmuþtu böyle yaþ dökmeyeli
Haziran dý sanýrým, onca hiç uðruna döktüðüm
O gün, iþte o günden bu güne hiç aðlamamýþtým
Ya dökecek yaþ kalmamýþtý, ya da öyle duyguyu yaþayamadým
Ey kalbimin esintsi
O dökülen yaþlar hiç uðrunaydý
Bu yaþlarý bari sen boþa tüketme
Onlar gibi heba etme...
Gelde, bu yüreði yerle yeksan etme
Sen yüzünde, bir gülüþ yer ette
Ýstersen saltanatýmý mesken etme
Yeter ki, kalbine sevgi tohumu ekte
Senin Adýna (2016)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.