Yarının Kutlu Şafağına

Hürriyet þarkýlarýnda hüzzam
Güvercin kanadýnda gurbet var
Kurtlarýn ulumasý cesaret vermiyor
Karlý ulu daðlarýma
Yere düþen bayraðýn çýðlýklarý
Hala sinemde saklý duruyor
Her yerde acýya maðlup kederler
Sitemler kanlý gözyaþlarýnda asýlý
Bir yere gitmiyor bu feryatlar
Kulaklarý delip geçiyor sanki
Yarýna özlem olmalý bu isyanlar
Yarýnýn kutlu þafaðýna

Ve kaybolup unutuluyor
Toprak olmadan þehit olan bedenler
Yaðmuru dindi zannetme gönlümün
Acýsý benliðimde daraðacý olmuþ gidenler

Hatýrlarým sinsi sinsi gülüþünü yýlanlarýn
Karanlýk bahtýmda güneþ ne zaman doðar
Bilinmez ufuklarýn aydýnlýðý müjdelemesi
Yeni yetme hüzünlerse cabasý
Veryansýn etme gülüm
Aç doyasýya geç gelen baharlarýn inadýna
Koy ver gitsin gözyaþlarýný
Mermerleri delsin þöyle kalbinden
Ben yalnýzca kendime mezar kazmam
Beni vuraný gömmeden girmem topraða
Kalýrsa bir damla kan damarlarýmda
O yeter düþmaný zar etmeme
Fetihlerle yer küreyi dar etmeme
O kan ki Fatihlerin Oðuzlarýn kaný
O kan ki Cengizlerin Yavuzlarýn kaný

Bunu bil gözüm
Acýný sil gözüm
Sana yemindir sözüm
Yüreði nil gözüm


Hüseyin Özbay
Sosyal Medyada Paylaşın: