Haziran Karası
Güneþ damla damla erirken elimde
Ay sonsuz karanlýðýný sunarken geceme
Yokluðunda düþlerim
Sevda zebanilerine emanet
Bir acý gülümseme
Býraktýðýn coðrafya dudaðýmda
Yaðmura nöbet tutan bulutlar
Ölü yalnýzlýðýmý taþýr tabutlar
Biçare bir kýrlangýcýn
Girerken evimin penceresinden
Hasret kalýr dýþarýdaki özgürlüðe
Benim kadar cesur deðil sonuçta
Duvarlar arasýnda yaþamaya
Alýþmýþ kanatlarýnda mavi gökyüzünü taþýmayý
Aðýr gelir gagalarýna tutsaklýk
Aþka mültecidir gurur
Karanlýða çeyrek kala
Ölümü örerken sevdaya örümcek
Gönlümde cehennem ateþi
Yok, oluþlara gidiyorum
Ayrýlýðýn limanýndan binip
Vuslat gemileriyle gidiyorum
Gözlerindeki akþamlara
Aðýr aðýr tankerler geliyor üstüme
Denizi yarýp terk ederken senli sahilleri
Kýrýlmýþ dallarda iðreti yapraklar gibi
Kalbimde kuruyor aþklar
Önümde duruyor eski trenler
Yanaðýn, kokardý ýslanýnca topraklar
Nergisler açardý
Saçlarýn bahardý
Ellerim seni arardý
Derin boþluðunu okþarken
Sensizlik kadehinden seni içtiðimden beri sarhoþum
Ebedi yalnýzlýðýnda sana aç ve susuzken
Vurulmuþum kaldýrýmlarda
Bu þehri kurþunlarken þakaðýndan
Sen diye yüreðimi vurmuþum
Yüreðimin sen olduðunu unutup
Haziran karasý gözlerin
Mavzer yarasý sözlerin
Sevda çýrasý közlerin
Beni yakarken
Unutmuþum seni sevdiðimi
Severken deli gibi.
22.06.2007
Hüseyin Özbay
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.