sensiz burada neler olmadý ki; sürekli soðuk rüzgarlarla boðuþtum, yalan insanlarla telaþ içinde yürüdüm ne tadý kaldý buralarýn ne de ihtiþamý yalnýzlýk adým oldu hüzün ise yol arkadaþým kal yanýmda dedim,dinlemedin! sev dedim,dinlemedin; deðil mi ki sonsuzluk bu aþkda kervan deðil mi ki o cana bu can kurban hala iþitmedin beni ne desem olmuyor ne etsem olmuyor þairliðim tuttu yine bak derdimi döktüm bu mýsralara þimdi caný isteyen herkes görecek biliyorum bir tek sen görmeyeceksin olsun be bu da öyle olsun her zamankinden olsun ne oluyorsa olsun bu yollarda ben hep ardýndan koþacaðým durmayacaðým.
istemiyorsan gelmem ama bil ki üzülürüm su gibi yer altýna süzülürüm þimdi cümlelerim bomboþ ne mihrabý var ne de bir anlamý meçhulum sensiz yorgunum sensiz kýrgýným sensiz peki sen mutlu musun bensiz?
þimdi tek duam:Ölümü dilemek Allah’tan aslýnda hakketim bunu çoktan, ve biliyor musun artýk geçmiyorum o sokaktan birden sen geliyorsun aklýma kapýna bakýyorum,kapalý! yüreðime bakýyorum acýlar içinde ve yaralý, kör olasý gözlerini hatýrlýyorum aðlamaktan ben ölüyorum. deryalarý hatýrlatan gözlerinin hastasýydým ben þimdi yollara düþtüm,bir yere varamadým gözlerini ararken gözlerimden oldum... Sosyal Medyada Paylaşın:
KEMAL AKPINAR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.