O hiç bilinmedik ormanýn ýssýz yollarýndan geçtik Dönen kulenin en uç köþesinde baþýmýz mutluluktan dönene dek Kýrk yýla meydan okuyan kýrklanmýþ kahvemizi içtik Ve avuç içlerimizin çizgileriyle en gizli masallarý ezberledik Býkmadan, usanmadan kýrk kere tekrar ede ede
Kýrkýncý aðaca kýrk kez okuttuk ismimizi Kýrk kuþun öpüþme seanslarýna þahit olurken Güneþe en yakýn yerde durup Kýrký çýkmamýþ geyik yavrusunu sevdik Kýrk yerden delinmiþ topraðýn baðrýnda Hasret yaðmurlarýyla yýkandýk Kýlý kýrk yararak
Senin ellerin Artý benim ellerim Artý kuþlarýn elleri Artý geyik yavrusunun elleri Artý topraðýn elleri Artý yaðmurun elleri Artý mutluluðun elleri Hepsi bu þiire uzandý firâri bir misellemeyle
Kýrk kez deðil bin kez söyledik sevdiðimizi birbirimize Ve biz aþktýk sevgilim Kederden geberen kalplerimiz kýrk kez ayný hizadan Birbirine sadakâtle gülümserken
Kýrkýncý mum alevinde uykuya dalmýþken bedenlerimiz Kýrkýncý günde ruhlarýmýzý birbirine verdik Ve hep sevgiyi okuduk dört büyük kitaptan Kýrk yýl deðil sonsuzluk kadar Sevdik birbirimizi ...
nagi han
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nagihan ERGÜL Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.