DALGALAN EY BAYRAĞIM

Dalgalan ey bayraðým, dalgalan gülsün yüzün
Bulunduðun yerlere uðramasýn dert, hüzün
Yolundayýz kýz, kýzan, canýmýz, kanýmýzla
Varlýðýn bayramýmýz, öfken, sitemin, nazýn


Hiç yere düþürmedik o gururlu baþýný
Azametle sergile iman dolu döþünü
Alem de biliyor ki sana kin güdenlerin
Yer de kabul eylemez lanetlenmiþ leþini


Sensin Türklüðün þaný, Türk’ün ünvaný, adý
Baþýnda altýn tacý, vazgeçilmez muradý
Þehidimin örtüsü, kýzýmýn gelinliði (*)
Senden uzak düþende, olmaz hayatýn tadý


Türk’ün asýrlar boyu varoluþ davasý var
Sonsuz azametinde Türk’lüðün mayasý var
Yediden yetmiþe dek, can adadýk yoluna
Senin gölgende huzur, özgürlüðün hasý var


Dünya var olduðunca, semalarda gez salýn
Ay yýldýzý kucaklar kanýmýn rengi, al*ýn
Düþmanýyýz ebedi bu dünyada, ahirde
Sana saygý duymayan, düþmanca bakan kulun


Seni hakir görenin çýkacaðýz yoluna
Dilini kopararak vereceðiz eline
Gölgenin altýndaki topraða göz dikenin
Baðýný bozmak için konacaðýz dalýna


Dalgalan ey bayraðým göklere ersin baþýn
Evrenin üzerinde bulunmaz baþka eþin
Kýskananlara inat, Türk’ün kimliði ile
Ezelden ahir güne binlerce olsun yaþýn



(*) "Ey mavi göklerin kýrmýzý beyaz süsü
.....Kýz kardeþimin gelinliði þehidimin son örtüsü."
___________________________Arif Nihat ASYA




Sosyal Medyada Paylaşın: