Gecenin siyah peçesi Perde olmuþ ay ile yýldýza Göz gözü görmüyor Hüzünler pusu kurmuþ biraz ötede Yaklaþtýkça kurulan tuzaða Bir ürperti sarýyor beni
Sokaklar çamur ayaklarým saplanýyor Yalnýzlýðýn ayazý üstüme doðru geliyor Damarlarýmda tüm bedenime sýzýyor Baþtan baþa sarmaþýk misali Her yanýmý sarýyor His ediyorum yalnýzlýðýn geldiðini
Bir derin sessizlik üstüme çöküyor Gittik aðýrlaþan adýmlarým Hafiften yalpalamaya baþlýyor Savrulup duruyorum bir boþluðun içinde Gözümde renkler siyah beyaza dönüþüyor Soruyorum kendime burasý nere
Saatlerin durup ilermediði bir an Baþka bir alemdeymiþim gibi Kendimi his ediyorum Ne insanlar tanýdýk Nede gördüðüm nesneler Sanki kaf daðýn ardýndayým
Sosyal Medyada Paylaşın:
ÖNDER34 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.