BİR YALNIZLIĞIN ANATOMİSİ

Kalplerin feryadýdýr yalnýzlýk.
Umut dolu duygular yeþerir aslýnda derin düþüncelerimizde.
Gülücüklerimiz kimi zaman utanýr bizlerle yüzleþmeye,
Kimi zaman gözlerin aynasý olur, ýþýk saçar etrafa.
Hani dalarýz ya uçsuz bucaksýz o maviye..
Sonunu göremediðimiz ilklerin,
Tahmin edemediðimiz baþlangýçlarýn adým atamadan bitiþidir aslýnda.
Bir çeþit sonsuzluðun girdabýdýr yalnýzlýk.

Onsuz diyarlarýn sessiz çýðlýný duyarsýn ya sanki,
Hatýralarýn canlanýr ya gözlerinin önünde,
Tam mutlu oldum derken eþsiz duygu “yalnýzlýk” çýkar birden ortaya.
Dayanýlmaz acýlarýn, çekilmez ýzdýraplarýn esiri olursun.
Çaresizliðin si mgesidir yalnýzlýk.

Bilinmezlerin adýný söyler durursun,
Düþünürsün ama baþ edemezsin yalnýzlýkla, umutlanýrsýn ama tükenirsin,
Aklýnla kalbin bir olur hüsrana uðrarsýn.
Seversin ama yaranamazsýn iþte,
Hayal kýrýklýðýnýn si mgesidir yalnýzlýk.

Sevdiðin gece doðan güneþ gibidir;
Kimi zaman gelir çaðlayan bir ýrmak olur gözlerinde,
Yokluðunu fark edince patlayan bir volkan olur sanki ellerinde.
Sonra masumca düþünürsün ya onu,
Arzuladýðýn özgürlüðün olur düþlerinde,
Gözünün önüne geldiyse uyuyan bir melek olur cennetinde.
Aslýnda yaþanacaklarý düþlerde katlettiren katildir yalnýzlýk.

Hilal K.
Sosyal Medyada Paylaşın: