İlahi Tecelli
Tecelli gelince Hakk’tan,
Gözü gönlü giryan eyler.
Âdem haþrolur topraktan,
Hakk virdini Furkan eyler.
Evvel, ahirdir yürünmez.
Ýdris’ce hil’at bürünmez.
Gah lamekandýr görünmez,
Gah gönülde mihman eyler.
Nuh’u tufana daldýrýr.
Hud’u rüzgârla bildirir.
Semud’u sesle sildirir,
Salih’ini hayran eyler.
Kuldan kulluk, taat bekler.
Zerreyi deftere ekler.
Lut’u çýðlýkla destekler,
Azgýný periþan eyler.
Ýbrahim’i dara çeker.
Mancýnýkta döner teker.
Gah etrafa ateþ döker,
Gah yangýný reyhan eyler.
Bunda mana çok esrar var.
Bülbül gül için eyler zar.
Ýsmail’i canla sýnar,
Sonra koçu kurban eyler.
Benzeri yok vasfý birdir.
Yusuf, Zekeriya sýrdýr.
Gah çýkarýr zindan nurdur,
Gah katline ferman eyler.
Bilir olgunu, olmuþu.
Baðrý kan ile dolmuþu.
Bir dem kuyuya düþmüþü,
Bir dem Mýsr’a sultan eyler.
Tur daðýna çýkar Musa.
Ölüyü diriltir Ýsa.
Gaffar, Gafur yok hiç tasa.
Zikrimizi Sübhan eyler.
Hep katýndan hayýr ve þer.
Eyyüp sabýr ile piþer.
Gah Yunus ummana düþer,
Gah balýðý mercan eyler.
Süleyman bilir kuþ dili.
Hüdhüd pusatlanýr kili.
Zebur, Tevrat ve Ýncil’i
Mustafa’da Kur’an eyler.
Harun, Musa’ya eþ, Halil.
Sina’da tecelli, kavil.
Emrediyor sev ve sevil.
Hasýmlarý yaran eyler.
Elyesa, Davut ve Ýlyas,
Hýzýr’da hal takva, ihlas.
Ýman eden bulur halas.
Kurtuluþa liman eyler.
Ýshak, Yakup, Þuayb haktýr.
Muhammed þeceri paktýr.
Hakk’týr, vacibul mutlaktýr.
Cümle kullar iman eyler.
Hatem nebi, ahir doðar.
Cehli, cehaleti boðar.
Þeytan’ý katýndan kovar.
Muhammed’i canan eyler.
Gafil olma, kýl taati.
Gelir kýyamet saati.
Ümmetine þefaati,
Ahirette ihsan eyler.
Cümle nebi peygamberi,
Gönderdi Adem’den beri.
Kula musahhar bu yeri,
Ahirete kervan eyler.
Alemi var eden kün’dür.
Belki de dünü, bugündür.
Gah bilinmezdir ledün’dür,
Gah miraçta seyran eyler.
Býktým dünya denen handan.
Türlü esrar dört bir yandan.
Gah bezdirir tatlý candan,
Gah hüsnüne hayran eyler.
Bunca cilve, esrar niçin?
Galiba hep kemal için.
Gah perçin içinde perçin,
Gah mülkünü harman eyler.
Dünya ve Ukba bildirir.
Gönülden pasý sildirir.
Gah ecel verir öldürür,
Gah Lokman’a derman eyler.
Hadim’im aklýn þaþýrýr.
Tabibim daðlar aþýrýr.
Gah yad ellere düþürür,
Gah söyletir umman eyler.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.