AYNEN ÖYLEYİM

Yolum uzun olsa da tasa etme gam etme;
Baktým gönül falýma geleceðim az kaldý…
Son nefesten sonrasý gözlerine bakarak;
Güleceðim birtanem güleceðim az kaldý…

Kadehler benden býktý ben ise ayýlmaktan;
Teselli kapýsýndan bin kere kovulmaktan;
Ben saymaktan yoruldum takvimler sayýlmaktan;
Eskimiþ birkaç bahar birkaç tane yaz kaldý…

Yýkýlmadan diz çöküp öyle dimdik dursam da;
Hayalleri düþümle düþman edip vursam da;
Yýllar yýlý býkmadan heceleri yorsam da;
Dilimde perperiþan birkaç bakir söz kaldý…

Anla senden sonrasý mevsimlere kýþ gerek;
Baðrýmda yatan olsun mezardaki taþ gerek;
Gülmek yaman kelime gözlerime yaþ gerek;
Yanaðýmdan eksilmez pare pare tuz kaldý…

Yanýmda yamacýmda can eksilir acýmda;
Tabibimde sendin ey reçetem, ilacýmda;
Ben kendimden býkmýþým aynaya acýdýmda;
Bakmaktan çekindiðim neþe bilmez yüz kaldý…

Nasýlsýn diye sorma neyim var ki söyleyim;
Nasýl kurur bir çýnar aynen iþte öyleyim;
Fotoðraflar inse de duvarlardan neyleyim;
Gözyaþýmla paslanan silinmeyen iz kaldý…

Ali ALTINLI – 09.02.2019
Saat: 21:57

Sosyal Medyada Paylaşın: