Sen giderken, bu can bende yok idi.
Sevdan yüce, sevgilerin hak idi.
Bakýþlarýn, sinelerde ok idi.
Yüreðimde, yað kalmadý eridi.
Gurbetten geliyor, bir kara yaylý.
Ýçinde oturur, bir selvi boylu.
Murat ettim, eðilip de bakmaya.
Kastý varmýþ, sevdasýnda yakmaya.
Selamýný aldým, uçan turnadan.
Hatýrýmý, kýrýp geçtin sormadan.
Yak git beni, ateþlere salmadan.
Sende yansam, küllerimde gül açar.
Kara sevda dedikleri, bu’mola.
Hep özlenen, gönlümdeki yâr’mola.
Burcu burcu, kokan tenin gül’mola.
Beni yakýp, muradýný aldýn mý.
Burcu musun, reyhân mýsýn gül müsün.
Hep gözlerim, çaðlar oldu sel misin.
Sana gelsem, sevdalara yol musun.
Kölen oldum, bezirgân’a sat beni.
Bir garip kul idim, kendi halimde.
Bendeni ser ettin, aþkýn çölünde.
Sebebim ol, yok et beni kor’unda.
Korlarýnda yanmak bile, ne güzel.
Deli devre, sözlerime üzülme.
Can özümsün, kýyarmýyým yüzüne.
Kurbaným ben, sinendeki özüne.
Sýrrý’na râm oldu, sevdalý gönlüm.
Gönlüm hüsranlarda, hep seni özler.
Meftûn eder,yüreðimi o sözler.
Hiç bitmez mi, sinelerdeki közler.
Beni deli eder, sendeki gözler.
...............O KARA GÖZLER.
................Eskiþehir-2008
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.