eþeledikçe geçmiþi gözünde pus dilinde pas yüreðinde nasýr oluþur
sen hekim ol ve bir kadavra düþün kes biç doðra istersen haykýr seviyorum diye o ölü duymayacak iþitmeyecektir seni sen kaybettin öperek tutup da kaldýramazsýn kollarýndan
bir kere dokundurmuþsun neþteri girmiþtir göðüs kafesinden içeri nabzýný yoklamak þimdi mi aklýna geldi
hani öpmek istesen dudaklarýnda kan öyle bir gidiþ ki bu senden öyle bir hicran
hadi vazgeç örterek üstünü meftanýn zevkini çýkarmaya bak acýlarla geçecek her zamanýn
gömülmek deðilse emelin çaðýr gökyüzünde kararan bulutlarý bundan sona yaþam ki senin boya gökyüzünü maviye
bak cemrelerde düþmeye baþladý tomurlar uyanýþta
öyle bir tohum ek ki yüreðine filizlensin boy boy filiz versin çünkü sen yaþayan hazansýn bense bir ölü
Efkan ÖTGÜN Sosyal Medyada Paylaşın:
Hüma Efkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.