O zaman biterdi bu aþk dursaydý dönmekten dünya. Yaralý bir güvercin can verirdi ellerimizde. Harpte yenik düþen gemiler kadar üzgün. Ve birbirlerine ’Çok yaþa." Diyen askerler kadar umutlu. Hapþýrýk sesi duymadan...
Ve o zaman biterdi bu aþk, "Önce vatan" diyerek köylerinden kaçarak þehirlere yerleþen garip insanlar gibi. Ve yine gariptir ki, paralý askerlik yaparak mehmetçik filmi çevirenlere. Yahut onca aç susuz varken yemek programlarý ile nimetle alay edenlere. O zaman biterdi bu aþk, topuklarýndan memelerini görecek kadar ahlâksýz bir adamýn, dinden nâmusdan dem vurduðunda. Ve o zaman biterdi bu aþk dönmekten dursaydý eðer dünya.
Ýki yabancýsýyýz artýk bu þehrin... Her yaktýðým sigara zehirliyor beni. Parliament’den bile çok seviyorum seni sevgilim... Nikotin dolu odam ve sen. Ve sen, aþkýn sevdanýn ta kendisi sen. Hüznü bir tabut gibi kaldýrýyorlar sen giderken benden. Ve siyah beyaz seyrediyor þimdi gözlerimiz yaðmurlar eþliðinde naklen buðulu bir pencereden sen giderken þehrimden...
Sahi neydi sevmek, neydi aþk? Hayrý kalmadý artýk yüreðimin dökülüyor ellerim bak. Nisbet mi bu bana yoksa sevgilim giden bir yârin ardýndan þiirler yakmak. Ýntihar deðil, sevdadan önlenler de sevdaya dahil. Mübah... Bilmem ne zaman biter bu aþk? Öyleyse vurun yaðlý urganý boynuma. Daraðacýnda unutun beni. En güzel ben ölürüm belki o zaman biter bu aþk. Ve ölürsem, soranlara þiiri çok severdi deyin... Ve ne olur kimsesiz sokaklara verin adýmý, þiirimi, nâmusumu, ekmeðimi aþýmý. Belki o zaman biterdi bu aþk, sevdalýk da gelirse kaldýrmaya naaþýmý. Belki o zaman yýkýlýrdý seyrederken beni gözyaþlarýnla çoraklaþan Yozgat. Bir filmin karesi gibi... Belki o zaman biterdi büyümeye korkan sekiz yaþýnda ki "Cedric"’in hikayesi. Ve sadece o zaman biterdi bu aþk dönmekten dursaydý eðer dünya! Sosyal Medyada Paylaşın:
Ömer Altıntaş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.