Yediðim her bir kurþun þeref niþanesidir, Ben ölmedim boþ yere, bu savaþ boþa deðil. Caným bu kutsal yolun deli divanesidir, Ben ölmedim boþ yere, bu savaþ boþa deðil.
Ben topraða düþünce; cemre düþtü daðlara, Bülbüller feryat, figan dalýverdi baðlara, Hakkýn mührü vuruldu asýrlara, çaðlara, Ben ölmedim boþ yere, bu savaþ boþa deðil.
Kimine bahar olan, kimisine karakýþ, Hedefe ulaþacak hiç durmayan bu akýþ, Sanki kuþ olup uçtu gözümdeki son bakýþ, Ben ölmedim boþ yere, bu savaþ boþa deðil.
Engeller çýksa bile biz bu yoldan dönmeyiz, Kanýmýz alevlenmiþ, buza girsek sönmeyiz, Affetsin yeter Mevla, baþka þey istemeyiz, Ben ölmedim boþ yere, bu savaþ boþa deðil.
Ne bu yoldan dönerim, ne de bir an dururum, Çiðnenmedi topraðým, çiðnenmedi onurum, Ýþte benim bayramým, iþte benim sürurum, Ben ölmedim boþ yere, bu savaþ boþa deðil.
Sabri Koca
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sabri Koca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.