Gece uyandým kâbus sandýðým gerçeðimden Herkes temiz uykularda yeniden filizlenirken Kendimi bildim bileli bu kadar utanmadým Meðer kendimi yavaþça öldürüyormuþum ben
Alevler büyümüþ etrafta benden habersizce Ruhumda bir endiþe, koynumda bir fahiþe Tüm þehirde bir günah yankýlanýyor Bana adýnla sesleniyor her bir köþe
Sokaklar heybetli asasýyla vurdu yere Güneþ bile saygýsýndan geri çekildi Sokaklar özür bekledi, duyan olmadý Uykudakiler bir devrin bitiþini kaçýrdý
Ben böyleyim, deðiþemem diyorsun Demek sen beni hiç sevmemiþsin Eðer gerçekten sevseydin o huy deðiþirdi Ben seni sevdiðim gün doðum günüm bile deðiþti
Sosyal Medyada Paylaşın:
dertkıran Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.