Þair, kirpiklerine mýsra çeker ve gözleri ile güler kadýn. Yaþlandýkça güzelleþir þairler, nedense þiirlere âþýktýr bütün kadýnlar... Ve adýna þiir bile yazýlmamýþ güzel kadýnlar vardýr. Üzülürüm bazen kadýnlara, hep iki satýr bile karalamayan adamlara âþýk olurlar... Ve o kadýn beni terk etti. Ben þair oldum. (Þair doðdum, þair ölürüm...) Kadýn gider ve bunun bir þiir olduðu söylenir. Kadýn yine gider ve bundan bir þair doðar. Kadýn hep gider ve þair en sonunda ölür. Ben hangi kadýndan þair olduðumu bilirim... Kadýnlar hep giderler... Gidebilirsin, beni ancak þair yapabilirsin. Ve þair olmak külliyen zarar ömre. Ve Öm(e)re...
ÖMER ALTINTAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ömer Altıntaş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.