Umudun gözlerine bakmayý unutma
oradan gideceksin
yetim bir kýzýn yüreðine
saçlarýna kaþlarýna
gözündeki yaþlarýna...
Umut bu
kainatýn her zerresindedir
yerin her bir kürresindedir
ne zamanki yitirilir
insan ile birlikte
her þey çekip gider bitirilir...
Umudun ellerini tutmayý unutma
hele yüreðine dokunmayý hiç aklýndan çýkartma
sýcaktýr eli de yüreði de
bazen onun gücü ile
yere bile serersin bir devi de...
Son nefesine kadar
umudunu yeþert ve yaþat
önce yüreðinde sonra gözlerinde
en sonunda ruhunda ve bedeninde
hayat iþte o zaman
tam kývamýnda tam da deminde...
AHMET ZEYTÝNCÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.