sözleþmeli aþk iþçisi gibi hissediyordum kendimi
hatrý sayýlý bir çift bakýþýn torpiliyle girdiði kalpte
koltuðu kapan
ve asgari ücretle çalýþýp
kadro hayali kuran..
tutulmamýþ söz gibi hissediyordum kendimi
hakkýndan feragat edilmiþ
miadý dolmuþ vaat kadar eski
her gün fazladan mesai yapan þu kalbe bak
mutluluðun primleri yatmamýþ vaktinde
oysa kavuþmak vardý sözleþmenin aktinde
velhasýl,
gözlerinden aldýðým ön lisans ile yapamadým doktora
gözlerin demiþken hani
bi görünsen mi doktora !
zira aþk ile yaptýðýmýz sözleþmeyi feshetmeden önce
ayrýlýrsak ölürüz" diyen maddeyi es geçmiþsin sevgilim
ölmek bir yana dursun
maaþallah turp gibisin
lakin,
kalbin gündelikçi iþçisi bendim
umut bakiyenden diyorum
tazminatý isterim
artýk mevsimlerle söz keserim bundan sonra
yazýn baþka
kýþýn baþka bir aþkla
aþk olsun’ dediðini duyar gibiyim
olsun tabi
olsun ki diplomalý iþsiz olmaktan iyidir yine de
öyle deðil mi sevgilim..