Kendi baþýma buyruk yaþamaya alýþtým, Sokaklar bana kalýr çekilince el, ayak. Derli toplu olmaya niyetlenip çalýþtým, Enayiden saydýlar, aklýmla oynayarak,
Ben kurala uydukça, yeni kurallar geldi, Kuralsýz yaþayanlar bütün yasaðý deldi, Acemi mi gördüler, benim baþým mý keldi? Ben de çýktým sokaða yerimden fýrlayarak.
Ýþte o günden beri kuralsýz yaþýyorum! Kendi ayaklarýmla kendimi taþýyorum, Aþýlmaz engelleri kolayca aþýyorum, Etrafýndan dolanýp, herkesi sollayarak.
Tahammül edemem ki önümdeki sýradan, Yaðdan kýl çeker gibi sýyrýlýrým aradan, Bir yolunu buluruz, sen haber ver paradan, Fýrlar geçerim öne, araya kaynayarak!
Kurallara uydukça, sýrta binen çoðalýr, Herkes sýyrýlýp çýkar, yalnýz o ceza alýr, Eziyeti o çeker, serde piþmanlýk kalýr, Sessiz sedasýz aðlar yüzüne bakmayarak.
Kuralsýza mükafat, kurallýya ceza var, Hukuka uyanlara niçin böyle eza var? Toplumda cinnet hali, her tarafta niza var, Çözülür mü problem gizleyip, saklayarak?
Kurallara uyarsan fazla hýrpalanýrsýn, Kaçanlar kurtulur da; cezayý sen alýrsýn, Ödemezsen borcunu aftan faydalanýrsýn, Adalet saðlanýr mý dürüstü haklayarak!
Sen bakma bu sözüme, yinede kurala uy, Nefsine de yenilme, bencillik çok kötü huy, Ýncitme hiç kimseyi, vicdanýn sesini duy, Büyükleri sayarak, güçsüzü kollayarak,
Sabri Koca
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sabri Koca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.