Bir okyanus gibiymiþ hayat
Sanmayýn uzaklarda, bir yere gitmek istediðimi
Ufkum çok açýk artýk, gerçekleri görebiliyorum
Mevkiler edinmek deðil hiç mi hiç niyetim
Oysa ne çok yeni yerler belleðimde keþfettim
Ýnsanlýða dair olandan bu yana kendim
Yeni yerler gördüm, bir çok insanýn içinde
Yoktan hep varolan, kaþif olmaya ne hacet
Bakmakla görmek arasýnda bir yer boþluk
Bilinmeyen bir diyar uçsuz bucaksýz ufukta
Henüz hiç görülemeyenden bu yana
Kiminin dilinden, kiminin gözünden
Kiminin gönlünden ancak yansýtabildiðin
Öylesine usulca bir yere gider gibi bildiðin
Keyifle hemde elde avuca kadar sýðabildiðin
Nice coþkular saklayacaksýn kendiliðinden
Gittin mi gideceksin çokta düþünmeden
Düþlerinde kendi yanýnda kaybolacaksýn
Ýçin içine döndükçe dünyayý göreceksin
Huzuru diyardan da sukuta ereceksin
Baktýn mý gökyüzü kadar mavi olacak
Her yer okyanus kadar sakin duracak
Yaþama artýk engin engin bakacak
Daðlar kadar dayanýklý olacaksýn
Görünmeyeni dahi görebileceksin
Dokunamayana dokunacaksýn
Yüreðinle anlayacaksýn hayatý
Gökyüzüyle okyanusun buluþtuðu
O ince çizgideki boþlukta olacaksan eðer
Umudunu yitirmeden yol alabileceksin
Yaþadýklarýna dair olanlarla var olacaksýn.