MANİLERDE HASRET...

Dürüstlük özdedir ,sözde deðildir,
Zor iþler yokuþta düzde deðildir...
Ararsan doðruyu kendinde ara,
Riya ile gülen yüzde deðildir...

Bülbül harda aðlar ; söylenir aþýk,
Derdi ona derman aðlar her maþuk,
Gönlümü hicranýn alevi yakar,
Gönül çölde mecnun aðlar dolaþýk...

Sular akar gider bendini bulur,
Edep ile insan kendini bulur,
Uzakta arama eðri doðruyu,
Misli mislini dengini bulur...

Göðsünü kemirse bir sinsi firak,
Ýnancý olmayan kendinden ýrak,
Edebi alnýna bir taç koymayan,
Müflis bezirgana olur kör çýrak...

Nizam-ý alemi tutan güç nedir ?
Edebi unutan gerçek suç nedir ?
Kainatý düþün gerçek ibret al,
Yüce bir;birken bir;gerçek hiç nedir ?

Cahilin’en çýkma bir uzun yola
Baþýna sardýrýr bin türlü bela,
Þu yalan dünyada huzur dilersen,
Nefsinin elinde olma müptela...

Dil bir yýlandýr; zehiri acý,
Kendi kaçar gider yersin kýrbacý,
Sükut bir altýndýr ; sabrýn çiçeði,
Dünya bir handýr ,insanda hancý...

Gönül; hýrslarýna esir olmuþsa,
Kör nefsin atýna kýrbaç vurmuþsa,
Uçurumlar bekler gafil gözleri,
Kargayý kendine rehber tutmuþsa...

Musa DOÐRUER(Teslimi)
17 ocak 2016.







Sosyal Medyada Paylaşın: