SULTANIM -2

Yüce Mevlam cemalin özenmiþ de süslemiþ 
Gerdanýn ak, gamzeler al deðil mi sultaným 
Solmasýn diye cennet sularýyla beslemiþ 
Gözler ela, yanaklar gül deðil mi sultaným 

Bu ervahý alemde çiçeklerin açýnca 
Ak göðsünün üstüne çifte benler göçünce 
Heveslenen arýlar kovanýndan uçunca 
Dillerin Anzer, þerbet, bal deðil mi sultaným 

Tomurcuðu açmadan çiçeði onu yormuþ
N’oldu diye sormuþlar gurbette yari varmýþ 
Mektubunu yazarken hasretle özlem sarmýþ 
Sabýr ile gözlenen yol deðil mi sultaným 

Efkarlanýp vurdukça mýzrabý kanlandýran 
Susuzluktan kurumuþ yüreði canlandýran 
Çaldýkça türkülerle gönlünü dinlendiren 
Sazýn çaðlayan sesi, tel deðil mi sultaným 

Aslý Þirin Leylalar demek ki hepsi yalan
Bülbüldü gül açýnca canýný verip ölen 
Yapraðý dökülünce baðlarda yetim kalan 
Bükülüpte kuruyan dal deðil mi sultaným 

Þu gönül daðlarýmý yaðmur çamur doldurdu 
Yamacýmdan karlarý deli rüzgâr kaldýrdý
Kahpe felek boynuma sille vurdu öldürdü 
Harun’i sevilecek kul deðil mi sultaným 

HARUN YILDIRIM
Sosyal Medyada Paylaşın: