Aþkýndan öldüm demek, sadece bir sitemdir, Kalpler hýzlý çarpsa da; sevdadan ölen olmaz. Yârdan ayrý yaþamak elbette bir matemdir, Sevda yolu sarpsa da; sevdadan ölen olmaz.
Öyle zaman gelir ki iðne olur yataklar, Sen istemesen bile çekip gider ayaklar, Meczuba benzetilip, yenilir de dayaklar, Kurþun hedef sapsa da; sevdadan ölen olmaz.
Yâr saçý kement olup, boyuna da dolanýr, Beyinde þimþek çakar, gözler bazen bulanýr, Tabip, tabip dolaþýp derde derman aranýr, Yara mikrop kapsa da; sevdadan ölen olmaz.
Bazen tufana döner, önünü göremezsin, Sebepsiz küser gider, bir anlam veremezsin, Ne kadar dil döksen de yoldan çeviremezsin, Kýyametler kopsa da; sevdadan ölen olmaz.
Gerçek aþký tadanlar yansa dumaný tütmez, Yardan gelen cefaya bir gün bile ah etmez, O kapýyý bekler de; kovulsa dahi gitmez, Yâr eziyet yapsa da; sevdadan ölen olmaz.
Sabri Koca
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sabri Koca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.