Karýnca gibi çalýþtýn ey insan Kârýnca çalýþtýn.. Tanýmadýn kimseyi Üzerine basýp geçtin.. Göremedin arkaný Geleceðini çizdin.. Yalnýz kaldýn ey insan Yalýn kalamadýn!
Bir verdiler bin istedin Bin söyledin bir dinledin Bencilliðin hep gizledin Bir kendin olamadýn ey insan!
Erken ektin geç biçtin Geç olmasýn diye güç ettin Ýçtikleri suyu zehir ettin Susuz kaldýn ey insan!
Yükseklerde hep gözün Alçaklarý bilmedin Bir meyvesi dururken Aðacý kökten kestin!
Kýzma bana ey insan! Lafýmý bitirmedim Ben de söylerim ancak Sen kimseyi dinlemedin!!!
Sosyal Medyada Paylaşın:
mobidik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.