Ben yüzümü sabahýn ayazýyla yýkýyorum Tam da bu saatlerde Kuþ sesleri en uzak diyarlardan baharý müjdelerken Bahçemdeki kardelenlerle yalnýzlýk senfonisini mýrýldanýyoruz ezbere Ezber bozan bir týrtýl gibi
-Ellerimde kýlý kýrk yaran kar taneleri Pekmeze bulanacaðýndan habersizce dans ediyor-
Âhhh adam Hasretin ne çabuk uzamýþ bugün yine Bütün evrene sýðmýyor Bir vapur geçiyor boðazý köpük köpük Kýrk bir derece özlemle bölerek Martýlar sesimi duymuyor Avuç içlerimde büssürü öksüzlük kýrýntýsý Yetimliðimden okþarken Ana’dolu rüzgârý Derbeder ayaklarým Nuh tufanýnda savruluyor
Bir ihtimâl uyuyorsundur bu saatlerde Geceden kalma özlem tadý dudaklarýnýn ucunda þekerleme yaparken Hiç uyanmak istemiyorsun belki de
Ben de sonsuzluk kadar uyumak istiyorum Adam Duvardaki resmi daha fazla aðlatmadan Annemin ve babamýn toprak ellerinden öpmek istiyorum Biraz dua edip Biraz da seni anlatmak istiyorum
Uyanýnca papatya çaðý olsun Delice kýrlarda koþsun kötürüm ayaklarým Sonra sen çýkýp gel Gökyüzündeki kuþlara baðýþlayýp uyruðumu Unutayým her þeyi...
nagi han
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nagihan ERGÜL Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.