HASRETİNDİR AĞLATAN
Hasretin kalbime bir yara oldu,
Her sabah yoluna çýkar aðlarým.
Gittiðin bu sefer ne bitmez yoldu,
Her gece dalýma tüner aðlarým.
Yokluðun kalbime deðen fýrtýna,
Binmiþim dert yüklü sabýr atýna,
Feryad-u figaným gelmez katýna,
Her bahar gülüme bakar aðlarým.
Bitecek mi ey yar hasret dediðim,
Demek bu azapmýþ benim içtiðim,
Ektiðim hep hüzün ah’týr biçtiðim,
Her sonbahar yaprak döker aðlarým.
Bir daha cemalin görse bu gözüm,
Kolun, kanadýna sürerim yüzüm,
Aslým bir insanken, mümindir özüm..
Her mevsim gözyaþým döker aðlarým.
Mevsimler geçiyor yýllar tükendi,
Saçlara ak düþtü dert beni yendi,
Seninle bahar gül, gönüller þendi,
Bir ömür adýný anar aðlarým.
Atila Yalçýnkaya
Sosyal Medyada Paylaşın:
Atila yalçınkaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.