En büyük kabahatimiz bilmekti gerçekleri Bütün bir geriye gidiþ sürecini görmekti Yaþadýk acýyý, en beklemediðimiz an vurdu bizi Hep en iyi zannettik kendimizi, haksýzlýk ettik Bazýlarý nefsine egemen olurken güzelce Biz bize kulluðumuzu istismar ederek egemen olduk Yýllar geçip giderken gülerek el salladýk hep Bize de el sallayacaklarýný düþünmedik Sarýldýk en kötü hazinelerimize Zulmü biliyorduk, haksýzlýðý biliyorduk Þerefsizliðin dik âlâsýný, piþkinliði biliyorduk Þekilden þekile giriyorduk bir kuruþ uðruna O kendi kendine yaþarken iç huzuruyla beraber Biz hiçbir zaman mutlu olmayý öðrenemedik Ýyinin, kötünün, her þeyin gereksizce içindeydik Bir maðara adamý kadar olamadýk
Sosyal Medyada Paylaşın:
dertkıran Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.