BEYAZ SAÇLARIM
BEYAZ SAÇLARIM
Alýp cocukluktan bir iz getiren
Yollari andýrýr beyaz saçlarim
Derdinden kendini yiyip, bitiren
Kullari andýrýr beyaz saçlarým
Ekini yeþermez, kuraklik vurdu
Fidanlar kurudu, dikene durdu
Corak topraklarin daimi yurdu
Çölleri andýrýr beyaz saçlarim
Etten, kemiktendir, insandir aslým
Erdi tamamina fanilik faslým
Birazdan esecek rüzgâra teslim
Külleri andirir beyaz saçlarým
Bahçývan dermemiþ, bahçede kalmýþ
Dolu hýrpalamýþ, kýraðý çalmýþ
Mevsimi gecikmiþ, renkleri solmuþ
Gülleri andirir beyaz saçlarým
Karanlik özleyen, ýþýða küsen
Uzerine yaðmiþ kar desen desen
Pencere kapatan, güneþi kesen
Tülleri andýrýr beyaz saçlarým
Kimse sývazlamaz, geçmis modasi
Sanki Robenson’un ýssýz adasý
Sazýmýn üstünde hüzün nidasi
Telleri andýrýr beyaz saçlarým
Kaçkariyim dostlar hayatým çorba
Benliðim askýda eski bir urba
Her biri birinden çok daha zorba
Yýllarý andýrýr beyaz saçlarým
26.01.2019 Yalçýn TEMÝZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.