kavranmamýþ olsa da ellerimizi ya ayrýlýktan söz etmeyelim ya da o naif yüreklerimizi þehvani duygular uðruna kirletmeyelim
zamandýr geçer elbet mahkum edilmiþsek acýmasýz çarkýna býrak sýkýþýp da kalsýn diþliler arasýnda aþk vararak biz Nemrud’a payýmýza düþenleri koparalým
yalvaçlara meydan býrakmadan aþký bir karýnca duasýna sýðdýralým ve asla sevmekten korkmayalým
sen ve ben arzýn merkezinden rahvan adýmlý atlarla mabed bildiðimiz kutsal saydýðýmýz aþký yeniden yeniden keþfe çýkalým
altýn harflerle yazýlmasa da adýmýz tarihe iz býrakalým metruk ören yerlerine Mecnun’dan önce Leyla’dan sonra keþfe çýkanlar olursa þayet not düþsün tarihçiler aþk’ý öðrenmeye gittik
gördük ki çok sevmiþler
Efkan ÖTGÜN Sosyal Medyada Paylaşın:
Hüma Efkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.