Asýrlar güzelliðini Ben ise aþkýný yazmaya devam edeyim Kalemim susmayýncaya kadar...
Susamýþým çünkü sana Anne sütüne muhtaç çocuk gibi Geleyim bende O soðuk daðlarýnda, Aþkýna donayým...
Kar yaðdýrayým saçlarýna Þehirleri susturayým Þarkýsýz gecelerimde Gözlerini maviye boyayayým ki Masum yýldýzlar kaymasýn...
Nasýl yazsam seni Ütopik kitaplara sýðmayan aþkýný Hangi yazara yazdýrsam Hangi ressama çizdirsem?
Ýyi mi ben yazdým seni Bir yazý bu kadar mý kötü yazýlýr, Gölgende dolaþan, Sana ulaþamayan Yazarý ben... Sen okuma olur mu Aðlarsýn bilirim Gözyaslarýn tükenmemiþken bende...
Belki birgün Þiirlerimi okursun Beni sende býrakan...
Çünkü Beni de götürmüþsün Kendinle.
Ýade et beni Yoksa Utanýrsýn kendinden Mahþerde yakarlar seni..
Anadolunun en güzel kadýný! Hangi kadýn ki mavi güler Yýldýzlarý dahi kýskandýrýr Ve hangi kadýn ki Þiirlerde bile tasvir edilmez
Sözcüklerim zamanaþýmýna uðramadan düþlerim bitmeden Ýhtiyarlamadan Ve ölmeden önce Göreyim seni..
Sosyal Medyada Paylaşın:
İlhan Haylaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.