Boþ bir heves peþinde koþtum, Kimse bana umud vermedi, ben umutlandým... Üzüldüm çünkü bunu hak ettim.
Aldandým.... Hem kendim için, hem hiç tanýmadýðým o bayan için... Ama gerçek bu, Gerçek sevgi yok Bunu bir kere daha gördüm...
Not: Bu benim ilk þiirim aslýnda hiç böyle bir niyetim yoktu, yani yazmak gibi. Ama yaþadýðým bir olay bana bu þiiri yazdýrdý. Aslýnda þiirden çok herþeye benziyor biliyorum. Eleþtirilerinizde özgürsünüz. Belikide bir daha hiç þiir yazmayacaðým.
Sosyal Medyada Paylaşın:
KAREN BAZİK Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.