Her günü hüzün olan Yarýna korkuyla bakar Yakýn olsa dahi Uzak görünür umutlar Yinede adý yaþamak Belirsiz birbirini kovalayan yarýnlar
Göz damlam gökte Kayan bir yýldýz Düþerken topraða Iþýðýný kaybederken Soðuk taþa dönüþürken Ruhsuz bir beden gibi Yüreðimde derin sýzýsý Kývrandýrýr beni Yataðýmda gecenin Karanlýk kasvetinde
Gerçek acý durur karþýnda Misafir olsalar da Belli deðil kalýcýlýk süreleri Katlanmak zorundasýn Gideceði güne kadar Zorluklarý aþmadan Ferahlýk gelmez Bu hayatýn yaþam sýnavýnda
Sosyal Medyada Paylaşın:
ÖNDER34 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.