Korkuyorum çocuklar gibi Hatta çocuktan daha çocukça Titriyorum sonra sýtma tutarcasýna Saklanýyorum yorganlar altýna Dudaklarým çatlýyor dùþlerken bile Bir ses hep o ses inadý var benimle Karanlýk deģil ayrýlýk deģil yardan Benim korkum penceresiz mezardan! !
Sosyal Medyada Paylaşın:
mehmet karahanlı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.