OĞUL
Çýkardým cüzdan da duran resmini
Resme baktým baktým aðladým oðul
Dilim titreyerek andým ismini
Yere çöktüm çöktüm aðladým oðul
Yastýða bir kaç tel düþmüþ saçýndan
Bir mendil istedim büyük bacýndan
Yaþlarý kirpiðin þöyle ucunda
Salýp döktüm döktüm aðladým oðul
Herkes düz oturdu bense eðreti
Yaþlar Ömerimin onun hasreti
Dedim benim oðlum cennet nimeti
Boyun büktüm büktüm aðladým oðul
Bir þey demedim Tuðba gardaþýna
Ne Halil Ýbrahim ne arkadaþýna
Annen bir köþede kendi baþýna
Yerden kalktým kalktým aðladým oðul
Üstü delik bir dam oturduðum yer
Cennet bahçesiydi götürdüðüm yer
Kýbleye dönüktü yaptýrdýðým yer
Ýçim çektim çektim aðladým oðul
HARUN Yýldýrým
Bu þiir Erciþli Zafer araz kardeþimin hakkýn rahmetine kavuþan oðlu
ÖMER için yazýlmýþtýr mekaný cennet olsun
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.