Hût Seni Arıyor
Bir haber yayýldý Senah mahallesine,
Kýzýla boyandý gök, küle battý yer,
Öptü o nurdan alný Ebubekir ve melekler,
"Ey mucella çehre! Yaþarken de güzeldin,
Ölümünle de ne kadar güzelsin."
Semada yýldýzlar kayýyor çýðlýk çýðlýk,
Güvercinler, ebabiller, hüthütler sükûti.
Ayaklarýmýn altýndan kayýyor amansýz kainat,
Ölüyor mu yoksa binbir çeþit mahlukat?
Her adým baþýnda zifiri bir heyelan,
Yedi baþlý ejder, zelzele ve heyûla,
Sensiz bahçeler ki heyhat, merhametsiz bir musalla.
Yer, gök, gece, gündüz biçare ve ebedi ýstýrap,
Sensiz âlem, fikrin çekildiði arsýz bir girdap.
Zeminde daðlar parçalanýyor feryat figan,
Cihân hafifliklere gebe koca bir meydan,
Gülün kokusu yok, güneþ dondu, su yandý,
Sensiz bülbül bile dikenler tacinda bahçevandý.
Devirler ötesinden geliyor amber çiçeði kokun,
Bu kokunun rahmetiyle biten nebat sana meftûn.
Yeþil bu kokuyla yeþil, al bu kokuyla al,
Yapraklar hep zikirde, aðaç yaþlý bir abdal.
Yetimler daha yetim þimdi,elem yükü daha aðýr,
Kuþlar kanatsýz, insanlýk kör ve saðýr.
Mekke’nin rahminde, asýrlar ötesinde olsaydým,
Ayaklar çýplak, vicdan çýplak, ruh çýplak,
Bekleseydim doðuþunu kýzgýn çöllerde aðlayarak.
Tan yerinde her lahza bir tohum çatlýyor,
Ýrin doðuruyor sensizlikten düþünceler,
Kan damlýyor sakinin kýzýl dudaðýndan,
Hayal kýrýk, can kýrýk, gönül kýrýk.
Hacer’in kýrbasýndaki zemzem bile boz bulanýk.
Kisra saraylarý dikildi göðsüne merhametin,
Kucaðýna düþtü gönüller ezelî bir gurbetin,
Sensiz ey Nebi, rengi soldu alemin,
Hani sahipleri nerede o kutsal emanetin?
Nerede asýl ehli mahþeri ahiretin,
Öldüler mý, kaldýlar mý, yoksa derin bir uykudalar mi?
Ateþleri harlandi mecusi meþalenin,
Sad yurdu talan oldu, kýlýcý yok Ali’nin,
Kalp mecruh, kalp ölü, kalp viran,
Sensiz manasý yok fiilin, sözcükler nadan.
Mekke’nin rahminde, asýrlar ötesinde olsaydým,
Ayaklar çýplak, vicdan çýplak, ruh çýplak,
Bekleseydim doðuþunu kýzgýn çöllerde aðlayarak
Asuman mi çatlýyor, nedir bu vaveyla?
Seni arýyor buluttan ummana düþen her damla
Hût seni arýyor deryada, Yunus seni.
Yokluðunda ey Nebi,
Bütün yalanlar doðru,
Bütün doðrular eðri.
Çöle döndü sensizlikten bað-ý Ýremler
Minber kurak, mihrap kurak, bahçe kurak, toprak kurak,
Bir damla su yok, cihaný kurtaracak.
Gel ey Nebi, parmak uçlarýnda,
Yaðmurlar yaðdýrarak
Suya doysun yeryüzü, rahmete doysun gönül,
Sensizliðe ne derman kaldý ne tahammül.
Sosyal Medyada Paylaşın:
fesleğenkokuluyarim Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.