AZRAİL RANDEVU İSTEMEZ

Kapýsýný çaldým sevgilimin randevun yok dedi
Uludu Uludað’da domuz peþinde koþan sýrtlanlar
Sümsük sülük bataklýða daldý sessizce
Dönüp yüzüne baktým sevgilimin defol baþýmdan git dedi

Aðaçlar tanrýya ulaþmak ister gibi uzadýkça uzadý
Beli kýrýk begonya gölgede kuruyuverdi çaresiz
Sular hýçkýrarak aðladý þelalelerde
Kapýsýný çaldým sevgilimin randevun yok dedi

Ne masalsý bir yaþam sürdüm ne de istediðim zaman öldüm
Güney kutbunda erimeyi bekleyen buz gibi soðudum
Güneþ gelmedi, sisler hiç baþýmdan gitmedi
Kapýsýný çaldým sevgilimin randevun yok dedi

Sonra bir gün güller açýverdi bahçemde
Çoþuverdi laleler, sümbüller, mor menekþeler
Sanýrým ilk kez mutlu oldum
Bir baktým çýkagelmiþ tanýmadýðým biri kapýma
Çaldý kapýmý açmadým
Direnecek gibi oldum, randevun yok dedim
Dikildi karþýma, çattý kaþlarýný
Azrail randevu istemez dedi.


Ebubekir Emre MEN.3.10.2018.ÝST

Sosyal Medyada Paylaşın: