Seven sevilir sandým oysa yâr nazarýnda Ne Leylaydým ne Aslý ne de Þirindim anne Taþ bile olamadým bir gönlün mezarýnda Dün yerine konuldum güya yarýndým anne
Deva iken dert oldum sahralara sürüldüm Çiçek çiçek açtým da diken diye görüldüm Geçtim artýk ben benden yalnýzlýða sarýldým Þu yalancý dünyada ne çok süründüm anne
Ömürlük diye gelen ömrümü alýp gitti Gökyüzü vadedenler mavimi çalýp gitti Sonsuz aþk çýðlýklarý ardarda ölüp gitti Ahirim sarayýnda üç gün barýndým anne
Dedim ruhum sýhhatte severim usta gibi Yüzümdeki ýþýða dediler yasta gibi Çul gerdiler üstüme cüzzamlý hasta gibi Ne yaraydým ne kabuk ne de irindim anne
"Yalnýzlýk Hakk’a mahsus" diyenlere inandým Göðsüme aþk doldurup aþk dergâhýnda yandým Sahtekâr omuzlarý gerçek sanýp dayandým Gönlü kör olanlara bir an göründüm anne Tövbeliyim sevdaya artýk arýndým anne
Yakamoz Deniz (Serpil TÜGEN) 25.01.2019
Sosyal Medyada Paylaşın:
yakamoz deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.