Sisli Dağa
Sen yüksek daðýn
Tepesindeki tek beyaz güldün
Sana ulaþmaktý tek gayretim
Delicesine týrmanyordum yokuþu
Bazen yoruluyordum
Kat ettiðim mesafeyi geri alýyordum
Direniyordum, dayanýyordum
Sana ulaþmak ümidiyle
Seni azda olsa görüyordum
Zirvede olduðunu biliyordum
O yüzden hiç vazgeçmiyordum
Savaþýyorum tüm gücümle
Þimdi sis çöktü daðýn tepesine
Görünmüyor ne gül nede zirve
Durakladým, bir soluk aldým
Kararýn en hat safhasýna vardým
Bir kez de, derin nefes aldým
Vazgeçmedim, yine týrmanýyorum
Þimdi zirvede gül olsun olmasýn
Ben dönmüyorum yolumdan
Zamaný gelir sis ortadan kalkar
Zirvede beyaz gül olmaz, belki
Pembe, Kýrmýzý gül olur
Daha çok güç harcarým beyaz güldeki gibi
Ama ben bu sis varkende
Vazgeçmicem, dönmem yolumdan
Her ne kadar aþaðý düþsemde
Tekrar týrmanýcam, dönmem yolumdan...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.