Uyku mahmuru bir düþ takýlýr peþime Çekip gider yüzünden Memeden kesilmiþ bebeðin hüznü Þeker pembesi bir gülüþ yerleþince Dudak kývrýmlarýna Kýna çiçekleri açar yanaklarýnda Demiþ miydim daha önce Gülmek çok yakýþýyor sana Ne olur hep gülümse…
Yaðmurdan sonraki toprak kokusudur ellerin Tenimde gezindikçe ürperir bedenim Uzak diyarlara göç eden kuþlar geçer gözlerinden Yaðdýkça yüreðime yaðmurlar O toprak kokusunu özlerim…
Ýçinden ben geçerim ansýzýn Ayaklarým kesilir yerden Kulaklarým çýnlar derinden Ünlemesen de adýmý Kalbimin teklemesinden bilirim Yüreðinden ben geçerim…
Naime ÖZEREN Sosyal Medyada Paylaşın:
GÜNEŞİ UYANDIRAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.