Sýrtýmda küfe aðýr dizlerim dayanmýyor Dað tepe yokuþ aþtým düze yorgunum baba Menzilin yolu kara pembeye boyanmýyor Vuslat için baktýðým göze vurgunum baba.
Aslý yok düþtüðümde uzanan dal kol olur Dinlediðim nasihat arzdan arþa yol olur Elde kýymet biçilmez bende altýn pul olur Dost görünen yüzlere öze dargýným baba.
Hangi diyara gitsem kalamadým bir hafta Hep itilip kakýldým durdurmadýlar safta Yaþarken yaþamadým oldum kabirsiz mefta Ardý sýra gittiðim ize sürgünüm baba.
Artýk iklim sonbahar zaman hazan zamaný Dýþarý kar fýrtýna kýþ vermiyor amaný Boþuna faydasý yok saklasam da samaný Baharý yaþatmayan yaza kýrgýným baba.
Dal diye uzandýðým çýyan oldu sarýldý Ruhuma bedenime çamur olup karýldý Firari’yim diyorum gönlüm can’a darýldý Huzurda çoðu geçtim aza sargýným baba.
Hüseyin ZARAR (Firari )
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hüseyin Zarar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.