Ölmedin Anne
Dokuz ay taþýdýn da bir of bile demedin
Sabýr ile bekledin bir kez yýlmadýn Anne
Helal sütünden verdin asla haram yemedin
Zorluða göðüs gerdin piþman olmadýn Anne
Þifa olsun diyerek yedim o mis aþýndan
Büyümedim gözünde eksilttin hep yaþýmdan
Hastayken gece gündüz ayrýlmadýn baþýmdan
Bir kez olsun gözünden yaþý silmedin Anne
Evden her çýktýðýmda ardým sýra izledin
Ýki adým atmadan dönüþümü gözledin
Ellerinse semada dualara sözledin
Ýbadetinde bile geri kalmadýn Anne.
Ben mutluyken sevinir üzülünce aðlardýn
Düþtüðümde yaramý sevgin ile baðlardýn
Ne istersem üþenmez bir çýrpýda saðlardýn
Özenipte kendine bir þal almadýn Anne
Eve gelip kapýyý çalýnca sen açardýn
Evin her tarafýna adeta nur saçardýn
Dilinde þahadet in günahlardan kaçardýn
Edep haya özünde haram bilmedin anne.
Evlatlarýn baþýnda dilde dua gözde yaþ
Kefen, musalla derken tabut, sonra sin’de taþ
Sen yan odaya geçtin eðilmeyecek bu baþ
Biliyorum anneler ölmez ölmedin Anne.....
Hüseyin ZARAR (Firari)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.