Yazgı
Tutarsýz adýmlarla, önüme bakmadan
adýmlýyorum adýmlayabildiðim her yeri.
Nereye gittiðimi bilmeden, hesapsýz kitapsýz...
Göðe tutulan bakýþlarýmla vefa arýyorum.
Yýldýzlar kayýp umudlar gibi.
Gün doðmayacakmýþ gibi arþýn baharýný kokluyorum
hiç gelmeyecek baharlar için.
Sessizliðin melodisini kulaðýma takýpta yürüyorum,
yollar kayýp, ben kayýp.
Bir zamanlar huzurun sarýldýðý kollarýmýn arasýna
bu sefer isyan sarýlý.
En çokta olanlarýn olmayýþlarýna kýzýyor insan.
Ve içine kýrýlýyor inceden inceye.
Acýsýný sadece kendisi duyuyor.
Hesapsýz kitapsýz bir hayatýn tasarrufudur bu.
Sonu güzel biten hikayelere kanýp canýný hipotek ettiði içindir bütün bu sonlar.
Ne yapmalý ki artýk tutunduðun dallar kýrýlýnca.
Kýrýlan bardaðý eski haline getirmek gibi eski haline mi getirecek?
Yürüyorum zifiri yalnýzlýðýmla.
Yüklendiðim bütün gelmeyecek mustakbelimle
sonsuz bir mustakbele yürüyorum içimde depreþen günahýmla.
Kulaðýmda sessizliðin melodisi.
Sonlar pekte mühim deðil aslýnda,
her ne olursa olsun toprak her daim soðuk.
Unutulur gider bir gün ismimde cismimde,
sesim kýsýlýr kýsýlýr da duyulmaz olur artýk
sevdanýn adýda sanýda, unutulur gider çürük bir cesed gibi.
Ah geceler siz þahitsiniz her gece yastýðýma fýsýldadýðým fermaný,
her gece sarýlarak uyuduðum umudlarýmý.
Yürüyorum heybemde saklý aðzý açýlmamýþ feryadlarýmla.
Sýrtýmda dünyaya aðýr gelen cesedimle gidiyorum.
Nefesi tükenmiþ bir yolcunun, bedeninin titreyeceði soðuk topraðýn,
insanlýðýn özüne doðru gidiyorum.
Gözlerimde dinmeyen bir feryad, gürlemeye mahkum bir göðün ufkuna doðru gidiyorum.
Dudaðýmda kader diye yazýlmýþ bir figan ile
"Neyin yazgýsý bu dökülür hanemden birer birer" #esvedi
Sosyal Medyada Paylaşın:
Muhammed Ashad Ensar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.