Yarım Kalan Yüreğim

Celladýn elinden
Þu an hüküm giyse yüreðim
Satýrlara gizlenir, beklerim
Ýçimde dolup taþan hislerim
Dökülür sözlere, derya dizgin
Bir yaným puslu geceye düþkün
Bir yaným aydýnlýða çekili sürgün
Görünmez bir sýrdan geçerim çünkü`m
Ötesi; bilinmezliðe geçimli bir dönüm...
Satýrlara asýlý kalan son hece de; kördüðüm
Düðümde boðulan gölgem
Hasret ile
bitkin...durdun...solgun...
Anlasana; yüreðim çok yorgun...
Yine cümlelere sarýlýp uyudum
Seni unutturan geceyi içimden kovdum
Seni getirmeyen düþlerimi, alýp bozdum
Tüm hissettiklerimi, sadece sana yordum
En sonunda; alýp yüreðimi sürgüne vurdum

Bir gün; yarým kalmýþlýðýmla
Þu satýr aralarýnda
Son cümle gelip vurduðunda
Yüreðim bir fýrtýnaya tutulduðunda
Virgülü, sýrlarýma sürgün edip, gidecektim
Son hece ki; düþen
sessizliðim...
bu hikaye, benim;
hasret sürgünlüðünde
yarým kalmýþ yüreðim...
Sosyal Medyada Paylaşın: