ÇANAKKALE’DE BİR YİĞİT: ONBAŞI KOCA SEYİT

-Kahraman Onbaþý Koca Seyit’in Aziz Hatýrasýna-

Barut kokar tepeler, gökler yaðdýrýr ölüm
Kol gezer dört bir yanda bin baþlý ejder zulüm
Hazan bahçelerinde solarken gonca gülüm
Vatan için ölmeyi seçersin Koca Seyit…

Medenî denilenler medeniyeti kustu
Yalanýn hareminde cümle hakikat sustu
Vatan ‘el-aman’ derken bütün kalpler meyustu
Memleket için serden geçersin Koca Seyit…

Yangýn yerine döndü umut harmanlarýmýz
Kesildi dizimizde bütün dermanlarýmýz
Azrail’e verildi idam fermanlarýmýz
Kim demiþ ki cephede naçarsýn Koca Seyit?…

Çanakkale Boðazý karanlýða büründü
Yiðitler uyanýnca düþman yerde süründü
Tepeden doðdu güneþ, ufkun ardý göründü
Çanakkale baðýnda açarsýn Koca Seyit…

Tarihe þerh düþüldü, kudurdu yedi düvel
Böyle insan mahþeri görülmemiþti evvel
Kandan ýrmaklar aktý, boðdu zalimleri sel
Düþmaný orta yerden biçersin Koca Seyit…

Gazilerin narasý uyandýrýr milleti
Esaret yaðlý urgan, kim çeker bu illeti
Kaldýramaz Türkoðlu bu kurþundan zilleti
Ölüm dolu badeyi içersin Koca Seyit…

Boyunlarýný büker güller Çanakkale’de
Konuþmaktan acizdir diller Çanakkale’de
Zincirlere vurulur eller Çanakkale’de
Ecnebi hissiyattan kaçarsýn Koca Seyit…

Dualar korunaðýn, azýðýndý besmele
Sen bülbülsün vatan gül; bülbül âþýktýr güle
O ölümsüz mermiyle düþmaný verdin sele
Karanlýklara ýþýk saçarsýn Koca Seyit…

Kalbindeki imaný muhabbetle yoðurdun
Hezimet döþeðinde kutlu zafer doðurdun
Zaman geldi cepheye melekleri çaðýrdýn
Vakit gelir Cennete uçarsýn Koca Seyit…

Mermiyi omuzlarken; O, zaferden emindi
Havranlý Seyit için gökten melekler indi
Sizlerin sayesinde bütün acýlar dindi
Þerefinle dünyadan göçersin Koca Seyit…

M.NÝHAT MALKOÇ





Sosyal Medyada Paylaşın: