Son perde.. Ölüm
Ýkindin bir sancý tutar böðrümün alt yanýndan
Sil baþtan.. sil oku,baþtan yaz.. baþtan
Kaçýncý bebeði doðurdum sorun bakayým bu akþam
Konun sinekler konun emdiðiniz kan.
Dünyada yeni deðildir teþbih çeken ahkam
Batýrýr gemileri çýðlýðýnda arsýz nam
Yalan dünyada doðruya iki gözüyle bakan
Hoþ gör beni, kaybettiðim zaman
Körük boþa yanmaz kýzaran demirden çelik
Mülkten çare aranmaz olmasa da metelik
Naçar kalýr kýymeti bilinmeyen doðruluk
Musallat olur baþýnda zamansýz gelen ayrýlýk
Ýnsan kör olmalý günahta yanmamak için
Güneþi sýrtlamýþ yalýn çýplak fecrin
Her þey güzelken zamana bir urba biçin
Adýný koyunca anlaþýlýyor, kýrýlgan þevkin
Bu sancýlar gün olur biter elbet bir gün
Yedi düvel duymaz sabi olur o düðün
O mecrada insanýn koluna takýp gezdiði
Umut yok mutluluða son perde.. Ölüm
Kadir Yasan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.